Winda

Tytuł: Winda
Kilka słów: Kto mógłby być tak zboczony? Tylko Karolina :D. Pomysł dałaś mi wspaniały i mam nadzieję, że go nie zepsułam. No to co? Miłego czytania mojego pierwszego prompt'a <3 !
Ciekawostka: Prompt powstawał przy "All That Matters"  
Połączenie: Karolina | Zayn
Ostrzeżenia: scena +18

Wszystko zawarte tu jest wyłącznie moim wymysłem i fikcją literacką.

~~~~~~~~~

Kroczyłem razem z moją dziewczyną przez podziemny parking, na którym zaparkowane było nasze srebrne audi. Odebrałem Karolinę z uczelni i pojechaliśmy do domu. Weszliśmy do windy, a gdy drzwi już się zamykały ktoś wsunął nogę pomiędzy nie. Nie ktoś tylko Harry. Te drewniaki rozpoznałbym wszędzie.
-Cześć. - przywitał się z nami.
-Hej. - odpowiedzieliśmy obydwoje.
-Na trzecie piętro? - spytałem, a Loczek pokiwał głową.
Harry Styles był jednym z naszych sąsiadów. Mieszkał na trzecim piętrze razem z dwójką współlokatorów. Skąd to wiem? Przez Stylesa i jego kolegów, którzy byli bardzo głośni i często urządzali imprezy nie raz przyjeżdżała tu policja. Niestety pewna pani w podeszłym wieku, która mieszkała tu całe życie nie przepadała z całą tą trójką już od pierwszego dnia kiedy chłopcy przez przypadek nadepnęli na ogon jednemu z kotów starszej pani. Nasza trójca nie przejmowała się tym zbytnio i chętnie robili wszystko by jeszcze bardziej podokuczać dość niemiłej staruszce, o czym przekonałem się na własnej skórze gdy pewnego dnia wygoniłem jednego z jej sierściuchów, który obsikał nam cały taras. Kiedyś nawet dostaliśmy zaproszenie do nich na imprezę jednak Karolina wybrała się na nią sama z przyjaciółkami. Nie przepadam za takimi dużymi i głośnymi imprezami jakie organizowali ale moja dziewczyna stwierdziła, że byłoby to nie miłe z naszej strony, więc pod pretekstem grypy żołądkowej przesiedziałem cały wieczór przed tv. Przez moje długie rozmyślanie nawet nie zauważyłem gdy znaleźliśmy się na trzecim piętrze, a Harry pomachał nam na do widzenia. Drzwi windy się zamknęły i pojechaliśmy wyżej. Bardzo lubiłem nasze mieszkanie ale posiadało jedną wadę. Było na jakimś cholernym dwudziestym czwartym piętrze. Osobiście wolałbym parter jednak Karolinka wybrała to mieszkanie ze względu na piękny widok zza okna. Bądźmy szczerzy, kto nie chciałby móc co wieczór podziwiać pięknej panoramy Londynu? Spojrzałem na to małe okienko, w którym pojawiało się na którym piętrze się znajdujemy. Dopiero szóste. Jak ja mam to przeżyć? Podszedłem do dziewczyny i mocno się przytuliłem. Dziewczyna zaśmiała się i pogłaskała mnie po plecach.I wtedy do mojej głowy wpadł najbardziej chory i zdemoralizowany pomysł w całym swoim życiu. Odkleiłem się od dziewczyny i niczym zombie poszedłem na drugi koniec windy. Nacisnąłem wielki czerwony guzik, który od razu zatrzymał windę. Karolina spojrzała na mnie zdezorientowana, a ja wpiłem się zachłannie w jej usta.
-Poważnie Zayn? Winda? - spytała pomiędzy pocałunkami. - Oh ty mój romantyku.
Zaśmiałem się. Zszedłem z pocałunkami na jej szyję, a moje dłonie powędrowały pod jej niebieską koszulkę. Dziewczyna jęknęła, a ja poczułem się cholernie dumny z tego. I znów do mojej głowy wpadł kolejny zdemoralizowany pomysł. Pocałowałem Karolinkę przelotnie w usta i zacząłem przeszukiwać kieszenie mojej skórzanej kurtki. Wyciągnąłem mojego iPhona i zająłem się poszukiwaniem tego jedynego utworu. Moja niecierpliwa dziewczyna robiła wszystko by mnie odciągnąć od telefonu. 
-Zayn zostaw ten telefon! - krzyknęła. 
-Zamknij się kobieto, szukam. - mruknąłem, a na moją twarz wstąpił uśmiech gdy znalazłem to czego szukałem. Po chwili w windzie było słychać pierwsze nuty All That Matters. Położyłem telefon na podłodze, a Justin zaczął śpiewać. 
-Just as sure as the stars in the sky I need you to show me the light. Not just for the meanwhile, for a long long time, better believe it. - wyśpiewałem razem z chłopakiem. 
Dziewczyna się uśmiechnęła i tym razem to ona z zachłannością wpiła się w moje usta.
-Uwierzyłam ci i co teraz? - spytała, uwodzicielskim tonem. 
-Teraz dostaniesz za to nagrodę. - wyszeptałem i zacząłem ściągać z mojej damy koszulkę. 
Przygryzłem wargę. Niby widziałem ją już tyle razy nago jednak zawsze czułem się jakby to był ten pierwszy raz. Przytuliłem ją mocno do siebie i całowałem ją po szyi i ramionach. 
-Zayn nie bawmy się tylko przejdźmy do konkretów. - powiedziała Karolina na jednym oddechu. 
Pokiwałem głową i wziąłem się za rozpinanie jej czarnych rurek. Gdy zarówno spodnie i majtki dziewczyny wylądowały na odległym końcu windy. Objąłem ją w talii, a Karolina podskoczyła i objęła mnie nogami w pasie. Przygwoździłem ją do ściany i całowałem zachłannie. Jedną ręką sięgnąłem do własnych spodni i trzęsącymi dłońmi rozpiąłem je. Wchodziłem w nią powoli byśmy mogli czerpać z tego jak największą przyjemność. Po pewnym czasie moje ruchy były zdecydowanie szybsze i brutalniejsze. Karolina zdążyła już zniszczyć moją misternie ułożoną fryzurę jednak nie przeszkadzało mi to. 
-Zayn..ja...zaraz... - wyjąkała dziewczyna. 
-Krzycz moje imię. - warknąłem. 
-Co?
-Krzycz moje imię. 
-Zayn jesteś pewny...
-No krzycz!
Karolina popatrzała się na mnie jak na ostatniego idiotę jednak wykonała moje polecenie. Poczułem, że i ja jestem na krawędzi więc przyśpieszyłem. Doszliśmy w tym samym czasie z naszymi imionami na ustach. Ucałowałem Karolinę jeszcze raz.

~~~~~~~~~

Siedziałem w kuchni i wpatrywałem się w deszcz uderzający o szybę. Popijałem ciepłą herbatę i zastanawiałem się gdzie popełniłem błąd. Karolina w ogóle nie odzywała się do mnie ostatnimi czasy. Po wykładach na uczelni od razu szła do Jade, Perrie lub Jesy. Nie spała ze mną tylko na kanapie. Przetarłem ręką twarz. Usłyszałem dźwięk przekręcanego klucza w drzwiach. Odłożyłem kubek do zlewu i poszedłem do korytarza gdzie spotkałem moją dziewczynę. Była wyraźnie zdziwiona gdy mnie ujrzała. 

-Zayn czemu nie śpisz? - spytała.

-Czekałem na ciebie. - odpowiedziałem.

Chciałem wyjaśnień i to natychmiastowych. 

-Niepotrzebnie. - udała ziewnięcie. - Jestem taka zmęczona, że pójdę się położyć. - po wypowiedzeniu tych słów skierowała się do salonu jednak złapałem ją za nadgarstek. 

-Co zrobiłem nie tak?

-Słucham?

-Co zrobiłem źle? - spytałem, a moje oczy niebezpiecznie się zaszkliły.

-Nic nie zrobiłeś źle. - uśmiechnęła się do mnie. 

-Musiałem coś zrobić źle skoro mnie unikasz.

-Ja cię wcale... - zaczęła. 

-Nie jestem ślepy. - warknąłem. - Co zrobiłem nie tak? - odparłem dokładnie przeciągając każdą sylabę. 

Karolina spuściła wzrok.

-Hura. - powiedziała smutno. - Gratuluję zostaniesz ojcem. - wyszeptała, a po jej policzkach zaczęły płynąć łzy. 

Mimo iż sytuacja była raczej nieprzyjemna, nie mogłem przestać się uśmiechać. Podniosłem dziewczynę i obróciłem się kilka razy. 

-Nie jesteś zły? - spytała cichutko. 

-Jak mógłbym być na ciebie? - postawiłem ją z powrotem na ziemi.

-Bo zawsze mówiłeś, że nie chcesz mieć dzieci.

-To nie znaczy, że się nie cieszę.

Przytuliłem Karolinę i namiętnie pocałowałem.